Araştırmacılar, Tip 2 Diyabet Yönetiminde Yüzde 15 Kilo Kaybı Olması Gerektiğini Söylüyor
Birkaç gün boyunca kan şekerini izlemeyi bıraktınız ve şimdi de sonuçlar korkutucu derecede yüksek çıkıyor.
Televizyon seyrederken iki Oreo yemeyi planlamıştınız ama tüm paketi bitirmiş bulundunuz.
Geç yattınız ve saat 9’daki egzersiz dersini kaçırdınız. Tekrardan.
Ya da belki de hayatınızda önemli bir sorun yaşadınız ve diyabetinize dikkat etmeyi bıraktınız. Ölüm, boşanma veya en iyi arkadaşınızla kavga, sağlıklı beslenme planınıza, egzersiz programınıza ve hatta ilaç programınıza bağlı kalma arzunuzu engelledi.
Ya da daha sıradan bir şey olabilir: Çocukları okuldan eve götürmek, yeni uzak işiniz ve kronik bir hastalık, ev işleri gibi şeylerle uğraşırken kronik bir hastalığa kimin vakti var ki?
Belkide durumu tamamen berbat hale getirmemişsinizdir. Belki de kasıtlı olarak yiyecek alımınızı takip etmek, doktor randevuları almak, kan testleri yapmak, egzersiz yapmak ve hatta kan şekeri ve kolesterol düzeyleri hakkında endişelenmekle uğraştığınıza karar verdiniz. Neden istediğiniz zaman istediğinizi yiyemeyesiniz? Ailenizdeki herkes bir şey yapıyor.
Bunlardan herhangi biri tanıdık geliyorsa kronik hastalık hakkındaki korkunç gerçeğe hoş geldiniz.
Diyabet bakımınıza ayak uydurmanın olumlu yararları hakkında yazmaya çalışsam da, zaman zaman çoğumuzun pes etmek istediği inkar edilemez bir gerçektir. Bu duruma genellikle “diyabet tükenmişliği” denir.
Ama televizyonun başında Oreos’u yiyen ben olduğumda, artık hasta olmaktan bıktığımı düşünüyorum.
Diyabete dikkat etmeyi bırakmak elbette tavsiye edilmez. Ve eğer bu ara sıra dikkat kesintileri hayatınıza hükmediyorsa, en iyi tavsiyem endokrinoloğunuza, bir beslenme uzmanına veya hatta bir terapiste danışmaktır; bunların hepsi yorgunluğunuzda ve bazen depresyonunuzda size yardımcı olabilir.
Ama eğer arada bir molaya ihtiyacınız varsa, bu anlaşılabilir bir durumdur. Aynı duyguyu kendim yaşadığımda, kendimi bu konuda suçlamamaya çalışırım. Uzun vadede bu tür bir “karmaşanın” kaçınılmaz olduğunu kendime hatırlatırım. Her şey mükemmel olmak zorunda değildir.
Yani, sorabilirsiniz, amaç nedir?
Diyabet bakımım söz konusu olduğunda, amacım makul ve düzenli olarak yemek yemek ve egzersiz yapmaktır. Sağlıklı bir aralıkta olup olmadığımı bilecek kadar kan şekerimin üstünde kalmaktır. Genel olarak, daha büyük amacım, vücudumun güçlü yanlarını ve sınırlamalarını kabul ederken vücudumun yiyecek ve egzersiz seçimlerimden nasıl etkilendiğini anlamak için bu bilgileri kullanmaktır.
Bu, zaman zaman çok fazla yiyeceğimi ya da çok az egzersiz yapacağımı ya da kan şekerlerimi bir kez daha ölçmek istemediğimi kabul etmek anlamına geliyor.
Ve bu bakım yelpazesinde, diyabetimle bir kez daha başa çıkamayacağım anlar olacak.
Ama işin püf noktası şu: “berbat durumda olduğumda” bile, bir noktada Oreo’ların dengesini mutfak kilerine bırakacağımı biliyorum (eğer herhangi bir kurabiye kaldıysa). Dolap kapısını da kapatacağım. Ve televizyonu kapatıp, diyabet bakımımla bir kez daha başa çıkmaya hazırım.
Related posts
